Op een onbewoond ei-ei-eiland ...

... staan, heeft echt wel iets bijzonders. Scrub eiland, een eilandje dat bij Anguilla hoort, is tot nu toe mijn favoriete lunchplek ooit.


Van Sint-Maarten reizen we verder naar Anguilla om mijn broer op te gaan halen die op bezoek komt. De trip naar Anguilla verloopt goed, en dankzij de perfecte oostenwind kunnen we mooie langs het eiland varen.

Een ankerplekje dat niet rustig genoeg is om te overnachten maar wel een perfecte lunchplek biedt is een baaitje aan Scrub island: wit zandstrand, één palmboom erop, een prachtig uitrollende deining en een stel tevreden pelikanen. En ... we zijn hier helemaal alleen.

Het water is hier perfect doorzichtig. Je ziet dus perfect waar er zand en waar koraal is. We ankeren redelijk dicht bij land zodat we naar de kant kunnen zwemmen en voet aan eiland kunnen zetten.

Sint-Maarten, de Nederlandse kant

Na een moeizame uitklaar uit St Kitts and Nevis gaat het richting Sint-Maarten, een half Nederlands en half Frans eiland. We bezoeken alvast de Nederlandse kant.

Uitklaren uit St. Kitts was om het kort te zeggen nogal een 'van kastje-naar-de-muur-verhaal'. We werden van het ene kantoor naar het andere gestuurd om daar tot de constatatie te komen dat ze al dicht waren. Goed dat we na die paar maanden eilandleven al behoorlijk 'zen' zijn.

Uiteindelijk zijn we toch kunnen vertrekken naar Sint-Maarten, een van de eilanden van de voormalige Nederlandse Antillen (die sinds kort rechtstreeks onder Nederland vallen). Overigens heeft deze 'voet aan de grond' in de Caraïben de Nederlanders geen windeieren gelegd want het is hier al Heineken wat de klok slaat. Gelukkig is er ook het Caraïbische bier Carib.

We komen toe in de hoofdstad Philipsburg, die ook een bestemmming voor cruiseschepen is. Heel toeristisch dus met massa's taxfree shops, en vanaf de middag deinen we onophoudelijk op onze ankerplek door de talloze bootjes die de vele cruisepassagiers af en aan voeren. Maar er heerst hier wel een uitgesproken vakantiesfeer, wat best gezellig is.

Na twee nachtjes varen we door naar Oyster Pond, dat 15 jaar geleden nog een ongerepte baai was maar ondertussen helemaal volgebouwd. De jachthaven is er belachelijk duur en het ligt er propvol charterboten aan moorings. Toerisme is goed voor de lokale economie maar we hebben toch al voorbeelden gezien ven hoe het beter kan.

Hier binnenvaren is ook behoorlijk spannend want je hebt weinig ruimte tussen het rif en de ondieptes en de zee is behoorlijk opgebouwd.

Het ankeren vergt wat creativiteit, want de enige beschikbare plek ligt in ondiep water. Paul is eerst gaan snorkelen om de bodem te checken en heeft nog eens goed het getijverschil gecheckt. Anker neergesmeten en op laagwater hadden we nog... 25 cm water onder onze kiel.

Nevis en St. Kitts ...

Van Antigua zetten we koers naar alweer een volgend eilandstaatje: St. Kitts and Nevis. Een dagje vlot zeilen met goede wind. Eerst ankeren we een nachtje aan Nevis, het kleinste eiland, dan steken we over naar St. Kitts - een populaire bestemming voor cruiseboten.

In Nevis doen we eigenlijk niet veel meer dan inklaren wat langer duurt dan gewoonlijk: eerst naar de douane, dan waar 'immigration', dan nog langs de port authority en dan weer naar de douane. Enfin, je bent een halve dag bezig voor je papieren in orde zijn. Maar allemaal heel gemoedelijk en vriendelijk, dus geen probleem. In het politiegebouw staat de tv op criquet, en de wedstrijd ontlokt de nodige commentaar van zowel de dienstdoende agenten als van enkele andere toeristen die samen met ons staan te wachten. We maken hier ook kennis met een stel sympathieke jonge Engelse zeilers.


Na een nachtje op een nogal onrustige ankerplek varen we door naar St. Kitts, om achtereenvolgens te ankeren in Majors Bay en Whitehouse Bay. In deze laatste baai snorkelen we nog maar eens en de zichtbaarheid blijkt er geweldig. Er ligt een wrak waarrond massa's vissen krioelen en ik krijg zelfs een octopus te zien. Tijdens een wandeling aan land zien we nog net een paar aapjes wegrennen.

Na al dat ankeren raken onze water- en dieseltanks stilaan leeg. Tijd om nog eens een jachthaven op te zoeken. Richting Basseterre dus, het stadje waar de grote cruiseboten aanmeren. De economie van Basseterre draait op het toerisme van die boten, met een groot complex van toeristische winkeltjes en taxfree shops. Het centrum van het stadje Basseterre is gelukkig een stuk charmanter en iedereen is hier ook weer bijzonder vriendelijk.

Paul trekt er met een lokale duikorganisatie op uit en doet twee mooie duiken, ik wandel wat rond en lever me over aan de expertise van de lokale kapper :-) We blijven hier nog een tweetal dagen, dan gaat de reis verder naar St. Bart en St. Maarten.

Tip van de dag: euhhh ... niet veel inspiratie vandaag, dus een voor de hand liggende: Het is belangrijk om voldoende te drinken.

Reuzenrog en pelikaanjongen

Na een rustig ankerplekje in Jolly Harbour zijn we alweer verder getrokken naar een ... nog rustiger ankerplek, bij enkele eilandjes die bij Antigua horen en helemaal afgeschermd zijn door koraalriffen.

Hier liggen maar een drietal andere boten geankerd dus je waant je hier echt van alles af. De koraalriffen staan - ook hier weer - garant voor eindeloos snorkelplezier. Daarnet zwom er vlak naast ons zowaar een kolossale rog voorbij, sierlijk door het water zwevend.

Ook bijzonder hier: op een van de eilandjes naast onze ankerplek broeden pelikanen. Je mag natuurlijk niet op het eiland komen om de dieren niet te storen, maar met onze verrekijker kunnen we de vele pelikaanjongen vanop onze boot goed zien zitten. Behoorlijk spectaculair ook om zo'n pelikaan een duikvlucht te zien maken waarna hij met zijn bek vol vis weer bovenkomt.

Tip van de dag: t is natuurlijk niet hetzelfde als snorkelen maar voor wie van (onder)waterleven houdt: er bestaat een schitterende bbc-documentaire over de flora en fauna in en rond alle zeeën en oceanen, ik denk met de titel Blue planet. Echt een aanrader!

Ankeren in Antigua

Van Guadeloupe weg geraken bleek geen sinecure. Bij de eerste poging bleef de wind te hard en te oostelijk blazen en hebben we na een uur rechtsomkeer gemaakt. 't Was niet dat we dringend ergens moesten zijn dus kozen we voor de meer comfortabele optie: de dag erna vertrekken in plaats van uren opkruisen en/of motor bij.

Bij de tweede poging zijn we er gelukkig wel geraakt, al bleef de wind het vertikken uit de juiste richting te blazen. We waren in ieder geval blij toen we nog net voor donker ons anker konden neersmijten in English Harbour. Met de vele ondieptes en riffen hier is het op bepaalde plekken echt belangrijk voor donker aan te komen, zodat je 'met het licht mee' aankomt en goed door het water kan zien.

English Harbour is een gezellige plek, met goed bewaarde autentieke gebouwen in koloniale stijl, leuke restaurantjes en wat winkeltjes. Een mooi wandelpad slingert zich naar een bergtop, vanwaar je een prachtzicht op de omgeving hebt.

De vegetatie is hier anders dan op de vorige eilanden, die rijkelijk begroeid waren met regenwoud. Hier is de neerslag minder overvloedig en zijn de planten typisch voor een droger bostype, met onder meer gigantische cactussen. Links en rechts lopen regelmatig geiten te grazen.

Wat die 'minder neerslag' betreft: daar hebben we op weg naar hier niets van gemerkt. Het regende zo hard dat we op anderhalf uur tijd wel dertig liter water hebben verzameld in onze tonnetjes. En regenwater is perfect om je mee te wassen ...

Tip van de dag: Soms is uitstellen tot morgen wel de juiste beslissing :-)