En we blijven eilandhoppen

Op Anguilla pikken we mijn broer op die ons komt bezoeken. We varen samen naar Sint-Maarten om er deze keer de Franse kant van het eiland te verkennen ('St Martin'), en varen dan terug naar Anguilla waar we afscheid nemen. Voor ons is de tijd aangebroken om te vertrekken naar onze laatste Caraïbenhalte

Hum ... ik ben een beetje lui geweest met updaten. Misschien vooral omdat we meer van hetzelfde gedaan hebben. Rustig van het leven genieten en ons geregeld in het water laten vallen om het onderwaterleven te bewonderen. Dat laatste resulteerde in de indrukwekkende ervaring om oog in oog te staan (alleeja te hangen) met een reuzenbarracuda (zowat anderhalve meter, echt niet overdreven).

Na een paar dagen St Martin keren we terug naar Anguilla, waar we nog in een paar bijzonder rustige baaien ankeren. Hier zien we weer regelmatig schildpadden opduiken maar als we het water induiken, zijn ze altijd weer verdwenen.

Van Anguilla zetten we koers naar onze laatste halte in de Caraïben (wat vliegt de tijd!): the British Virgin Islands. Een grotendeels nachtelijke trip van zeventig mijl met de wind vanachter. Met onze twee genua's op en een consistent rustig windje raken we op zo'n zestien uur in Virgin Gorda. Niet veel geslapen maar wel genoten van de gevulde sterrenhemel onderweg.

Ondertussen is ook onze voltallige crew bevestigd voor de grote oversteek terug richting Europa. Rond 15 april vertrekken we vanuit Tortola naar de Azoren. Maar nu nog even genieten van onze laatste Caraïbische-eilanddagen. En stilletjesaan beginnen met de boot voor te bereiden op de oversteek.