Flores is een bijzonder rustig eilandje waarop het aantal vogels en konijnen het aantal mensen ruim overstijgt. De jachthaven blijkt nog niet klaar te zijn maar er liggen wel al gloednieuwe pontons. Op een paar dagen tijd komen een tiental boten toe vanuit de Caraïben en iedereen verbroedert en wisselt ijverig verhalen uit. Het is een vrolijke bende van Zwitsers, Nederlanders, Zweden, Noren, Denen, Brazilianen, Belgen, een Schot, ...
We verkennen het eiland rustig en het 'beklimmen' van de bergen doet zeer aan de beenspieren na het wekenlang op een boot vertoeven. Maar wat is het fijn weer grond onder je voeten te voelen!
Rond 27 mei (denk ik) hebben we ons weer uit de haven laten slepen (onze motor werkte nog steeds niet) om naar Faial te varen. Over die trip van een dikke 100 mijl hebben we overigens nog twee dagen gedaan, met harde wind op de neus (jaja alweer ...). Een eigenaardig fenomeen deed ons bovendien tussen de eilanden Faial en Pico afwisselend belanden in twee windgebieden: een met 4 knopen waarin we niet vooruitraken en een met 30 knopen wind zodat we volop moesten reven. Na een lange nacht konden we ons anker neergooien in Horta.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten